شرّ وسوسه (بخش دوم)

پرسش4: آیا وسوسه به انسان شرّ می رساند؟ معنای شرّ رساندن وسوسه چیست؟ 

هر کسی خود، مسئول جلب خیر برای خود یا دفع شرّ از خود است و اینگونه نیست که کسی تصور کند، شُرور از سوی خدا آفریده شده است و به ناچار گریبان انسان را می گیرد. 

نخستین آیه سوره مبارک «مُلک» بیان می کند که خدا، «خیر محض» است:
«تَبارَکَ الَّذی بِیَدِهِ الْمُلْکُ وَ هُوَ عَلى‏ کُلِّ شَیْ‏ءٍ قَدیرٌ»؛ پُر خیر و برکت است کسى که حکومت جهان هستى به دست اوست و او بر هر چیز تواناست.

🌷 به راستی خدا «خیر محض» است، پس بی تردید آثار او نیز «خیر محض» است.

دو نظام «تکوین» و «تشریع»؛ یعنی نظام هستی و نظام دین، دو اثر از آثار الهی است، پس این دو نظام بر اساس خیر و صلاح سامان یافته است.

پیام هفتمین آیه سوره مبارک «سجده» این است که خدای حکیم، همه چیز را بر حقّ و خیر سامان داد به گونه ای که هیچ شرّ و باطلی در آن راه ندارد:

«الَّذِی أَحْسَنَ کُلَّ شَیْ‏ءٍ خَلَقَهُ»؛ او همان کسى است که هر چه را آفرید نیکو آفرید.

*** توجه به دو قانون ثابت و مهم

قانون 1: دو نظام «تکوین» و «تشریع» بر پایه خیر و برکت بنا شده است،

بنابراین طبیعی است که اگر انسان مطابق با قوانین موجود در این دو نظام، عمل کند و از مسیر حقّ و خیرِ تعبیه شده در آن خارج نشود،

بی تردید از حقّ و خیرِ هر دو نظام، بهره می برد و به «منفعت»، «حُسن عاقبت» و «صلاح دنیا و آخرت» دست می یابد.

این، همان «سعادت» و «عاقبت به خیری» در دنیا و آخرت است.

قانون 2: دو نظام «تکوین» و «تشریع» بر پایه خیر و برکت بنا شده است،

بنابراین طبیعی است که اگر انسان زندگی خود را برخلاف جریان حقِّ موجود در نظام «تکوین» و «تشریع» سامان دهد و مقررات تعبیه شده در این دو نظام را نادیده بگیرد،

در واقع خلاف جهت جریان آب شنا کرده است و بی شک گرفتار «شرّ»، «ضرر»، «سوء عاقبت» و «فساد در دنیا و آخرت» می شود.

این، همان «شقاوت» و «عاقبت به شرّی» در دنیا و آخرت است.

*** مثال برای سرانجام عدم رعایت «قوانین تکوین»:

اگر انسان قوانین موجود در محیط زیست را رعایت نکند و با رفتار خود موجب نابودی آن شود، بی تردید با مقابله طبیعت علیه خود مواجه می شود.
همانگونه که همگان مطلع اند، نابودی جنگلها، تصرف حاشیه رودها، آلوده کردن هوا و... تاثیر بسیار نامطلوبی بر امنیت و سلامت زندگی انسان می گذارد که از مصادیق شر و ضرر و فساد علیه انسان است.

*** مثال برای فرجام عدم رعایت «قوانین تشریع»:

اگر انسان قوانین شریعت و دین را نادیده بگیرد و به خدا و دین مورد نظر او کفر ورزد و آیاتش را تکذیب کند، بی گمان عاقبت ناگواری در انتظار او خواهد بود.

خدای سبحان در آیه 39 سوره مبارک بقره می فرماید: 
«وَ الَّذینَ کَفَرُوا وَ کَذَّبُوا بِآیاتِنا أُولئِکَ أَصْحابُ النَّارِ هُمْ فیها خالِدُونَ»؛ و کسانى که کافر شدند، و آیات ما را دروغ پنداشتند اهل دوزخ اند و همیشه در آن خواهند بود.

برای مطالعه تفصیلی ر.ک:

«التحقیق فى کلمات القرآن الکریم»، جلد ‏6، صفحات 41 تا 44

کانال تلگرامی ما:

https://telegram.me/andishe_varan

جهت ورود مستقیم به کانال «اندیشه وران، ابتدا روی  @andishe_varan  کلیک زیر کنید:

سپس روی گزینه    کلیک کنید.

به جمع اندیشه وران، خوش آمدید...