همانگونه که در دو بخش پیشین بیان شد،
در قرآن کریم مواردی یاد شده است که اولیاء الهی و انسان های کامل
هنگام مواجهه با شُرور و خطرات،
به خدای تعالی پناه بردند یا فرمان یافتند که به او پناهنده شوند.
در دو بخش گذشته،
پیرامون این مطلب که اولیاء خدا و بندگان شایسته الهی
از شرّ شیطان و وسوسه های شیطانی به خدا پناه بردند،
چهار نمونه ذکر شد.
و اینک، ادامه مباحث:
ب) مواردی که اولیاء خدا و بندگان شایسته الهی فرمان گرفتند از شرّ شیطان و وسوسه های شیطانی به خدا پناه ببرند:
این موارد، تنها شامل پیامبر اکرم (صلّ الله علیه و آله) می شود.
با توجه به آیات قرآن کریم، آن حضرت (صلّ الله علیه و آله)
در سه مورد از خدای سبحان فرمان گرفت که از شرّ شیطان و وسوسه های شیطانی به او پناه ببرد:
1و2. سوره «اعراف»، آیه 200 و سوره «فصّلت»، آیه 36:
«وَ إِمَّا یَنْزَغَنَّکَ مِنَ الشَّیْطانِ نَزْغٌ فَاسْتَعِذْ بِاللَّهِ إِنَّهُ سَمیعٌ عَلیمٌ»
و هرگاه وسوسه اى از شیطان به تو رسد، به خدا پناه بر؛ که او شنونده و داناست.
3. سوره «نحل» آیه، 98:
«فَإِذا قَرَأْتَ الْقُرْآنَ فَاسْتَعِذْ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیْطانِ الرَّجیمِ»
هنگامى که قرآن مى خوانى، از شرّ شیطان مطرود، به خدا پناه بر.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
همراه شماییم:
https://telegram.me/andishe_varan
جهت ورود مستقیم به کانال «اندیشه وران، ابتدا روی @andishe_varan کلیک زیر کنید:
به جمع اندیشه وران، خوش آمدید...
- ۱ نظر
- ۱۸ آذر ۹۵ ، ۲۱:۲۵