سوره مبارک «فلق»
جلسه 3
مم
«خطر بزرگ»
مم
«مِن شَرِّ مَا خَلَقَ»؛ از شرّ هر آنچه که آفرید.
مم
خدای سبحان در دومین آیه سوره مبارک «فلق»، از «شرّ آفریدهها» سخن میگوید؛ همان خطر بزرگی که حتی رسول خدا (صل الله علیه و آله و سلم) را نیز تهدید میکند؛ به گونهای که آن حضرت (صل الله علیه و آله و سلم) برای در امان ماندن از آسیب آن، همواره به خدا پناه میبرد:
مم
«أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ*مِن شَرِّ مَا خَلَقَ»؛ پناه مىبرم به پروردگار سپیده صبح از شرّ هر آنچه که آفرید.
مم
«ما»؛ یعنی آنچه.
«خَلَقَ»؛ یعنی خلق کرد و آفرید.
«مَا خَلَقَ»؛ یعنی هر موجودی که خدای بزرگ در عالَم آفرید.
مم
بنابراین وقتی میفرماید: «شَرِّ مَا خَلَقَ»؛ یعنی از سوی مخلوقات الهی، «شرّ» صادر میشود و انسان در معرض این شرّ خانمانسوز است.
مم
هشدار
انسان در هر لحظه از زندگی ممکن است گرفتار شرّ مخلوقات شود. خطر این شرّ، آنقدر بزرگ است که برای در امان ماندن از آن، راهی جز پناه بردن به خدا وجود ندارد.
مم
پس همگان باید به تأسی از پیامبر (صل الله علیه و آله و سلم) به خدای بزرگ پناه ببرند.
مم
در روایتی وارد شده است که پیامبر اکرم (صل الله علیه و آله و سلم) یکی از اصحاب را به خواندن چهار سوره «کافرون، توحید، فلق، ناس» سفارش کردند و فرمودند:
مم
من تا به امروز هر صبح بوسیله این چهار سوره به خدا پناه میبرم و نتیجه این پناهندگی این شد که هیچگاه در فرزند و مال و تندرستی و دارایی، گرفتار نیامدم و همانگونه که میبینید به این سن رسیدم. پس به این چهار سوره توجه کنید و بوسیله آن زیاد به خدا پناه ببرید.[1]
مم
مم
با کلیک بر روی کانال اندشه وران با ما همراه باشید.
مم
مم
