شرّ وسوسه (بخش اول)

پرسش4: آیا وسوسه به انسان شرّ می رساند؟ معنای شرّ رساندن وسوسه چیست؟ 

آیه چهارم سوره مبارک «ناس» صراحتاً بیان می کند که وسوسه وسوسه گران، «شرّ» به دنبال دارد:
«مِنْ شَرِّ الْوَسْواسِ الْخَنَّاسِ»؛ از شرّ وسوسه گر بسیار پنهان شونده.

«شرّ» نقطه مقابل «خیر» است.

«خیر» عبارت است از چیزی که انتخاب می شود و دارای فضیلت و برتری است.
پس، «شرّ» چیزی مردود است که تمایلی برای انتخاب آن وجود ندارد.

در «خیر»، منفعت، حُسن عاقبت و صلاح وجود دارد،

اما در «شرّ»، ضرر، سوء عاقبت و فساد وجود دارد؛

لذا همگان به صورت کاملاً طبیعی و فطری، خواهان «خیر» هستند و از «شرّ» گریزان اند.

خدای سبحان در هشتمین آیه از سوره مبارک «عادیات» نسبت به این نکته تأکید می کند:
«وَ إِنَّهُ لِحُبِّ الْخَیْرِ لَشَدید»؛ و به یقین او [انسان] نسبت به حبّ خیر، بسیار شدید است.

با وجود آنکه انسان به شدّت خواهان «خیر» است،

اما جالب است بدانید که از میان انواع شُرورِ قابل تصور، یک نوع «شرّ»، شرّی است که در اثر «عمل خود انسان» ایجاد می شود!

این «شرّ» زمانی بوجود می آید که انسان بر خلاف دو نظم طبیعی موجود در عالَم عمل کند.

منظور از این دو نظم، نظم موجود در عالَم هستی یا (نظام تکوین) و نظم موجود در دین خدا یا (نظام تشریع) است.

برای مطالعه تفصیلی ر.ک:

«التحقیق فى کلمات القرآن الکریم»، جلد ‏6، صفحات 41 تا 44

با ما در کانال تلگرامی «اندیشه وران» همراه باشید:

کانال تلگرامی ما:

https://telegram.me/andishe_varan

جهت ورود مستقیم به کانال «اندیشه وران، ابتدا روی  @andishe_varan  کلیک زیر کنید:

سپس روی گزینه    کلیک کنید.

به جمع اندیشه وران، خوش آمدید...